Με το βιβλίο αυτό επιχειρώ να αναφερθώ στις Πολεοδομικές και Χωροταξικές εξελίξεις στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια μιας περιόδου εξήντα χρόνων (1952 – 2012). Η χώρα μας επιχείρησε πολλές οικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις με στόχο την εναρμόνισή της κυρίως με τις ανεπτυγμένες κοινωνίες των άλλων ευρωπαϊκών κρατών. Από το 1952 έστρεψα το ενδιαφέρον μου στην αρχιτεκτονική και γύρω από το 1960 στον τομέα της Πολεοδομίας και Χωροταξίας. Σε συνδυασμό με την ακαδημαϊκή μου δραστηριότητα και τις εμπειρίες μου από την άσκηση του ελεύθερου επαγγέλματος, αλλά και μέσα από τη συμμετοχή μου στους κοινωνικούς φορείς, προσπάθησα να μελετήσω τον χώρο και να παρακολουθήσω διαχρονικά την εξέλιξή του.
Κατά την περίοδο αυτή έγιναν πολλά χωροταξικά σχέδια, πολλές μεταρρυθμίσεις στον χωρικό και πολεοδομικό σχεδιασμό, από την αρχή όμως, μέχρι και σήμερα επικράτησε η παραβατικότητα τόσο στη διαμόρφωση του χώρου, όσο και στην πολιτική γης, με κύριο χαρακτηριστικό την αυθαίρετη δόμηση.
Σήμερα, με την από ετών δημογραφική γήρανση του πληθυσμού και την ένταση των μεταναστευτικών εισροών, τίθενται εντονότερα τα θέματα της παραγωγικής ανασυγκρότησης, των μεταρρυθμίσεων στην πολιτική γης και κατοικίας, των αναγκαίων υποδομών και ιδιαιτέρως το ζήτημα του ιεραρχημένου χωρικού σχεδιασμού και της προστασίας και ανάδειξης του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος.
