«Τα πανηγύρια µας. Οι καιροί αλλάζουν, τα πανηγύρια µένουν». Αυτός είναι ο άξονας, γύρω από τον οποίο οργανώνεται ο τόμος. Αφετηρία για την επιλογή του θέματος ήταν η διαπίστωση ότι από τη μια μεριά, τα πανηγύρια συνεχίζουν να υπάρχουν και να διοργανώνονται, γεγονός που υπογραμμίζει στην ανθεκτικότητα αυτού του θεσμού στον χρόνο, κι από την άλλη ότι τα πανηγύρια έχουν αποκτήσει χαρακτηριστικά γνωρίσματα, που τα διαφοροποιούν από παλιότερες μορφές ψυχαγωγίας.
Το πανηγύρι, προφανώς, για κάθε ομάδα είναι μια σημαντική γιορτή, μια τελετουργία που έχει πολλαπλές λειτουργίες, αλλά και συμβολισμούς. Ακόμη και στις τελευταίες δεκαετίες που το πανηγύρι έχει µμεταλλαχθεί, συνεχίζει να οργανώνει τον χώρο της κοινότητας, επιτρέπει στα µέλη της την επιτέλεση εκδηλώσεων της θρησκευτικής τους λατρείας, ενώ ταυτόχρονα χρησιμοποιείται ως χώρος οικονομικών, πολιτιστικών και κοινωνικών ανταλλαγών. Επίσης, η μεταπολεμική εσωτερική μετανάστευση συγκρότησε «αστικά χωριά» στις πόλεις, που ένιωσαν την ανάγκη να οργανώσουν πανηγύρια, τα οποία στη συνέχεια αυτονομήθηκαν µε τον μετασχηματισμό τους σε γλέντια στις γειτονιές, ιδίως σε εποχές κρίσης. Στον τόμο αναπτύσσεται πλούσιος προβληματισμός όπως η σχέση του πανηγυριού µε την τοπική ιστορία, την οικονομία, τη µμουσική και την άυλη πολιτιστική κληρονομιά.
